Wet VPS
- Henri Pellemans
- 27-10-2016 09:36
Ik denk er toch iets genuanceerder over. De mening van o.a. Theo Gommer neem ik
altijd zeer serieus en in hoofdlijnen ben ik het wel met hem eens.
In
zijn commentaar op taxlive geeft Theo aan dat bij (bijvoorbeeld) het stopzetten
van de pensioenopbouw of de verlaging van de opbouwpercentages ook geen gang
naar de notaris nodig is. Maar dat is een andere situatie! De toekomstige
opbouw van pensioen wordt dan beïnvloed. Voor de Wet VPS gaat het om de reeds
opgebouwde pensioenaanspraken, niet om de eventuele toekomstige
pensioenaanspraken.
Door afkoop van het pensioen wordt de Wet VPS
"fictief" toegepast als ware er sprake van echtscheiding. De verevening is 100%
voor de DGA en 0% voor de partner, althans voor het OP dat is opgebouwd tijdens
huwelijk . Bovendien wordt door de partner afstand gedaan van het bijzonder
partnerpensioen.
Als de partner gecompenseerd wenst te worden, zal dit
in een overeenkomst vastgelegd moeten worden. Deze overeenkomst kan worden
beschouwd als een "geschrift gesloten overeenkomst met het oog op de
scheiding", vergelijkbaar met een echtscheidingsconvenant. En een convenant is
geen notariële akte. Dus lijkt mij een gang naar de notaris niet per se nodig
bij het maken van voornoemde overeenkomst.
In de nota naar aanleiding
van het verslag is op pagina 25 aangegeven dat de vergoeding aan de partner
zich in de vermogenssfeer afspeelt. Dat is voor de praktijk een aangename
constatering en dit zou moeten worden doorgetrokken naar "echte"
echtscheidingen.
Op pagina 24 van de nota naar aanleiding van het
verslag staat:
"Zo is er geen sprake van schenking ... – als er geen
sprake is van passende compensatie aan zijn partner – [en] ze in algehele
huwelijksgemeenschap zijn getrouwd."
Dit is naar mijn mening niet
juist. Bij gemeenschap van goederen "zweeft" het pensioenvermogen als het ware
boven de huwelijksgemeenschap, doch maakt daarvan geen deel uit. Bij (al dan
niet fictieve) toepassing van de Wet VPS zal het zelden voorkomen dat de
pensioenrechten qua waarde precies 50/50 "verdeeld" worden, tenzij je daarvoor
kiest (door het percentage verevening aan te passen).
Tot slot een
potentieel dilemma: het is de vraag of de DGA zijn adviseur wenst te betalen
voor pensioenadvies (in het kader van de Wet VPS) t.b.v. zijn partner. En dan
laat ik even in het midden of het de accountant of belastingadviseur betreft,
of de notaris.
altijd zeer serieus en in hoofdlijnen ben ik het wel met hem eens.
In
zijn commentaar op taxlive geeft Theo aan dat bij (bijvoorbeeld) het stopzetten
van de pensioenopbouw of de verlaging van de opbouwpercentages ook geen gang
naar de notaris nodig is. Maar dat is een andere situatie! De toekomstige
opbouw van pensioen wordt dan beïnvloed. Voor de Wet VPS gaat het om de reeds
opgebouwde pensioenaanspraken, niet om de eventuele toekomstige
pensioenaanspraken.
Door afkoop van het pensioen wordt de Wet VPS
"fictief" toegepast als ware er sprake van echtscheiding. De verevening is 100%
voor de DGA en 0% voor de partner, althans voor het OP dat is opgebouwd tijdens
huwelijk . Bovendien wordt door de partner afstand gedaan van het bijzonder
partnerpensioen.
Als de partner gecompenseerd wenst te worden, zal dit
in een overeenkomst vastgelegd moeten worden. Deze overeenkomst kan worden
beschouwd als een "geschrift gesloten overeenkomst met het oog op de
scheiding", vergelijkbaar met een echtscheidingsconvenant. En een convenant is
geen notariële akte. Dus lijkt mij een gang naar de notaris niet per se nodig
bij het maken van voornoemde overeenkomst.
In de nota naar aanleiding
van het verslag is op pagina 25 aangegeven dat de vergoeding aan de partner
zich in de vermogenssfeer afspeelt. Dat is voor de praktijk een aangename
constatering en dit zou moeten worden doorgetrokken naar "echte"
echtscheidingen.
Op pagina 24 van de nota naar aanleiding van het
verslag staat:
"Zo is er geen sprake van schenking ... – als er geen
sprake is van passende compensatie aan zijn partner – [en] ze in algehele
huwelijksgemeenschap zijn getrouwd."
Dit is naar mijn mening niet
juist. Bij gemeenschap van goederen "zweeft" het pensioenvermogen als het ware
boven de huwelijksgemeenschap, doch maakt daarvan geen deel uit. Bij (al dan
niet fictieve) toepassing van de Wet VPS zal het zelden voorkomen dat de
pensioenrechten qua waarde precies 50/50 "verdeeld" worden, tenzij je daarvoor
kiest (door het percentage verevening aan te passen).
Tot slot een
potentieel dilemma: het is de vraag of de DGA zijn adviseur wenst te betalen
voor pensioenadvies (in het kader van de Wet VPS) t.b.v. zijn partner. En dan
laat ik even in het midden of het de accountant of belastingadviseur betreft,
of de notaris.